Jaren geleden hebben we een prachtige tuin aangelegd bij vrienden in Heerenveen.
Met Pinksteren bezochten we hen weer en natuurlijk werd de tuin uitgebreid door Jan-Hein geïnspecteerd.
De vrouw des huizes had verschillende vragen en wensen m.b.t. de tuin en de heer des huizes leidde ons naar een zeer merkwaardig fenomeen in de tuin…

Een knotwilg met een onderstam die meer weg had van een gatenkaas dan een knotwilg. Hij was doelwit geworden van een heuse terror-specht,
die de knotwilg net een tikje teveel lijkt te hebben uitgedeeld. Zelfs het plaatsen van een nep-specht kon de terror-specht niet afschrikken.
Jan-Hein duwt voorzichtig tegen de stam en lichte kraakgeluiden zeggen voldoende… die heeft z’n beste tijd gehad.

Aangezien de getroffen knotwilg onderdeel uitmaakt van een dubbele rij knotwilgen, die als markering van de zichtlijn naar het water leiden,
zal in de andere rij ook een gezonde knotwilg moeten worden verwijderd.

Wat heeft dit nu met Tuingeluk te maken, zult u zich misschien afvragen?

Nou, daar waar iets verdwijnt, komt weer ruimte voor iets nieuws… en dat kan álles zijn, of juist niets.
Iets verwijderen uit je tuin kan ook weer ruimte geven voor meer licht en lucht. Zo zorgt die terror-specht plotseling voor een nieuwe kijk op je tuin.

En nu maar hopen dat hij de andere knotwilgen in de tuin minder aantrekkelijk vindt en z’n heil ergens anders zoekt.

U allen een rustig en zonnig weekend gewenst.

Hartelijke groeten,
Anita Walraven