"Mijn huis in de tuin, één jaar na renovatie: véél wel en een beetje wee..."

Een jaar na grondige renovatie vorig jaar mei door Stadhouders en met name Theo is het volop genieten van mijn Tuingeluk.

Vanuit mijn tuinkamer en ook elders in mijn huis heb ik een prachtig uitzicht op al het moois dat hier na één jaar groeit en bloeit.
Een feest en lust voor het oog. Ondanks alle regen. Dus héél veel wél en een klein beetje wee.

De Persicaria. Bescheiden begonnen, maar na één jaar werd het een soort rabarber.
“Slaai”, zei Theo. Ook David vond het hoofdschuddend drie keer niks. Dus sorry, exit Persicaria, en dan toch maar liever mijn ouderwetse phloxjes geplant. En aldus geschiedde op een warempel zonnige vrijdagmiddag door Theo.

Overigens moet wel gezegd zijn dat niemand beter en strakker hagen kan knippen dan David. Vlijmscherp. Veel bekijks en alom bewonderd. De hele buurt is jaloers en er is in allerijl een soort competitie ontstaan in hagen knippen, maar volgens mij heeft David de hoofdprijs gewonnen.

Mijn trosroosjes zijn zeer uitbundig en levendig. Ze trekken zich niet al te veel aan van de overvloedige regen, want met de zon richten ze zich weer fier op en vragen uitdrukkelijk om tot een mooi boeket geknipt te worden in mijn huis. De lavendel en de ceratostigma moeten het wel een beetje bezuren onder die bazige roosjes.

De Rudbeckia bij de regenton is ook duidelijk de baas. Grote dikke knoppen en sterk blad overmeesteren de bescheiden Anaphalis die heel zielig helemaal weggedrukt wordt. Die verdient in het najaar een beter plekje. Maar de Cimicifuga torent er boven uit en vormt een mooie combinatie.

Mijn favoriete Alchemilla, mijn geliefde vrouwenmanteltjes zijn een sprookje in mijn voortuin. Zo iel en petieterig vorig jaar, nu is het nu een grote prachtige wolk met straks daarachter de witte anemonen, de grasjes en de rodo’s. Helemaal dicht en vol, geen gehark en geschoffel meer. Hoe fijn is dat!

De annabellen zijn ook een feest. Nog niet omgewaaid, nog niet geknakt door al dat natuurgeweld, dus hopelijk gaan ze het redden. Een mooie dichte witte strook tegen al het groen erachter.

Mijn nieuwe tuintje met de trotse Parrottia, de hortensia’s, het hedera-scherm, de helleborus (niet geweldig en dus niet van Stadhouders), en recent met nieuwe lavendel, maar ook met die prachtige rand Brunnera is een groot succes.
Een beetje teleurstellend is de Scarlet Wonder. Hoewel de naam optimaal doet vermoeden blijft het wonder uit. Theo heeft er al een aantal vervangen, maar kennelijk hebben ze er bij mij geen zin in ondanks alle mest. Kommer en kwel met de Scarlet Wonders. Jammer.
Een prachtige combinatie in mijn achtertuin vormen de Salvia, de fragiele Astrantia, de Alchemilla, de lavendel en de Heuchera. Heel mooi van kleur en helemaal geschikt om er met zo’n bazig trosroosje schattige boeketjes van te maken.
Het wachten is nu op de hortensia’s, dit jaar waarschijnlijk minder uitbundig omdat Theo ze op mijn verzoek drastisch heeft gesnoeid en ze bovendien ook zijn verplant, maar volgend jaar zijn ze wellicht weer herboren met veel bloemen.
Tel daarbij op dat Theo heel trouw het gras maait, de kanten knipt en stel je dan mijn parkje voor! Prachtig! Nu nog de zon en dan kan mijn tuin naar Appeltern! Komt het zien!

Met heel veel dank aan Stadhouders en vooral aan Theo en David!

---

Dit ingezonden stuk werd geschreven door een enthousiaste klant en met haar goedvinden op onze website gepubliceerd.
Meer foto's van haar tuin ziet u bij Tuininspiratie. 

Vindt u het ook leuk om uw Tuingelukverhaal over uw -door Stadhouders Hoveniers aangelegde- tuin te schrijven, laat het gerust weten en mail naar anita@stadhoudershoveniers.nl